Kardiologia

To dziedzina weterynarii zajmująca się sercem oraz całym układem krążenia. Zwierzęta, podobnie jak ludzie, chorują na choroby serca i niestety te choroby są nieuleczalne. Po zdiagnozowaniu choroby serca, pacjenci muszą być leczeni do końca życia. W przeciwieństwie do ludzi, u zwierząt choruje głównie samo serce. U ludzi natomiast, najczęściej mamy do czynienia z miażdżycą i chorobą naczyń krwionośnych.

Choroby serca dzielimy na wrodzone i te pojawiające się wraz z wiekiem. Do chorób wrodzonych najczęściej występujących u zwierząt zaliczamy zwężenia naczyń krwionośnych: aorty i tętnicy płucnej, ubytki w przegrodach międzykomorowej i międzyprzedsionkowej, oraz przetrwały prawy łuk aorty lub przetrwały przewód tętniczy tzw. przewód Botalla. Zwierzęta z ww. chorobami albo szybko umierają albo żyją z nimi, nie wykazując objawów do momentu, kiedy poziom wady jest niewielki, a następnie albo są leczone chirurgicznie albo zachowawczo, jeśli to jest możliwe.
Najczęściej jednak choroby serca pojawiają się u dorosłych, a nawet starszych zwierząt. U psów najczęściej spotykamy się z niedomykalnością zastawki dwudzielnej tzw. endokardiozą, która zwykle występuje u małych psów do 15 kg. Rasy predysponowane do tej choroby to cavalier King Charles spaniel, jamnik, yorkshire terier, shih tzu, pinczer, sznaucer miniaturowy. Jest to choroba, którą dość łatwo jest wcześnie zdiagnozować. Psy dobrze reagują na leczenie i przy wczesnym wykryciu choroby potrafią żyć z tą chorobą nawet do 6 -7 lat.

Drugą najczęściej występującą chorobą u psów jest kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM), która zawsze występuje u dużych ras. Rasy predysponowane w tym przypadku to : doberman, wilczarz, dog niemiecki, owczarek niemiecki, bernardyn, cocker spaniel, nowofundland i owczarek środkowoazjatycki. Ta choroba często nie daje objawów a kiedy w końcu zostaje zdiagnozowana, to mimo leczenia, przebiega dość gwałtownie. Psy wcześnie zdiagnozowane, u których od razu wdrożone jest leczenie, zwykle nie dożywają nawet roku.

U kotów, mamy przeciwną sytuację niż u psów, u których serce ulega powiększeniu, ale zwykle w końcowej fazie choroby. Dzieje się tak dlatego, że u kotów chore serce także ulega przerostowi ale do środka, czyli jego rzeczywista wielkość początkowo nie ulega zmianie, za to zmniejsza się pojemność komory serca. Taki przerost, pogrubienie ścian serca nazywamy kardiomiopatią przerostową(HCM). Rasy predysponowane to zwykle duże koty takie jak Maine coon, Syberyjski, Norweski leśny, Ragdoll, Brytyjski, Pers, Devon rex. Najczęściej chorują młode koty w wieku od 1 do 5 roku życia ale zdarzają się również przypadki u starszych kotów. W tym drugim przypadku, najczęściej choroba serca występuje wtórnie i zwykle jest związana z chorobami wieku geriatrycznego kotów – takimi jak nadczynność tarczycy, przewlekła niewydolność nerek przewlekłe oraz pierwotne nadciśnienie tętnicze.
Niestety koty nie wykazują zwykle żadnych objawów, w badaniu klinicznym podczas osłuchiwania możemy czasami wysłuchać szmer, a na radiogramie serce może mieć zmieniony kształt i być charakterystycznie powiększone. Jednak aby postawić pewną diagnozę, najlepiej jest wykonać ECHO serca, które pozwoli nam zaglądnąć do wnętrza jego komór i przedsionków i ocenić wydolność krążenia. Leczenie wcześnie wykrytej choroby, może przedłużyć życie kota od 2 do 4 lat i poprawić znacząco jego komfort.

W naszej przychodni wykonujemy wszystkie badania związane z chorobami serca czyli osłuchiwanie, EKG, RTG i ECHO serca.